म जन्मेको गाउँ आँगन कस्तो भयो होला ?

स्वर्गभन्दा प्यारो लाग्छ मेरो ताराखोला ।

यति सुन्दर गाउँ अरु कहाँ होला ?

अमृत जस्तै पानी बग्ने मेरो दरमखोला ।

 

सधैँ तिम्रो कल्पनामा रम्न पाउँ झूमि ।

प्यारो अनि  न्यानो लाग्ने मेरो जन्मभूमि ।।

गर्व लिई कोमल काँखमा जन्मिए तिम्रै काखमा ।

न्यानो तिम्रो स्पर्स पाई हुर्के तिम्रै साथमा ।।

 

मेलापात हिँड्दा खान्थ्यौँ मिलिजुली खाजा ।

जति पनि खाऔँ-खाऔँ लाग्ने असला त्यो माछा ।।

जडिबुँटी, साग टिप्न हिले खिउमा जाउँला ।

डाँफे, मुनाल, लालीगुराँस हेर्दै रमाउँला ।।

 

हाँसीखुसी सँगै जाउँला असारे त्यो मेलामा ।

धान, कोदो, रोप्ने अनि मकै खन्ने बेलामा ।।

चारैतिर आउछन् रमाउँछन् ती खेलैमा ।

मगरको महान् पर्व भदौरे त्यो मेलैमा ।।

 

मुस्कुराउँदै बोलाउँछ हामीलाई डुँडेलेकले ।

ताराखोलाको संस्कृति भाषा अनि भेषले ।

मह,च्याउँ खोज्न जाउँला माथि रानी बनमा ।

जन्मभूमि याद आउने सधै मेरो मनमा ।।

 

परिश्रमी हामी सबै गछौँ अर्गानिक खेती ।

मेलापात-अर्मपर्म कति मिल्ने साथी ।।

छैन विभेद, संस्कृति र कुनै जातजाति ।

त्यसैले त ताराखोला रहेको छ माथि ।।

 

अर्गानिक आलु खाउँला जाउँला डाँडापाखा ।

जहाँ भए पनि प्यारो लाग्ने मातृभूमिको काँख ।।

केनै छ र मानिसको मरिलाने चोला ।

आउनुहोला कुनै दिन हाम्रो ताराखोला ॥